Miód - analiza i badania

Terminologia związana z analizą miodu jest w większości przypadków obca i niezrozumiała dla konsumenta ponieważ jest to czysta teoria nauk chemii czy mikrobiologii. Poza tym ciężko znać się na wszystkim dlatego poniżej wyjaśniamy dwa podstawowe pomiary kluczowe dla rozpoznania prawdziwości miodu.

HMF – to składnik chemiczny, którego występowanie w miodzie wskazuje o podgrzewaniu miodu powyżej 40 st C . Jeśli obecność HMF-u w miodzie jest do 40.0 mg / 1kg oznacza, że miód nie był rozgrzewany. Wynik powyżej 40.0 mg / 1kg oznacza, że miód by rozgrzewany. HMF powoduje nie tylko utratę wartości zdrowotnych miodu ale również jest trujący dla człowieka.

Nasze miody mają następujący HMF:
Rzepakowy: 2,9
Nawłociowy: 3,7

Liczba Diastazowa (aktywne enzymy) – jest to poziom aktywnych enzymów dodanych do miodu przez pszczoły w trakcie jego tworzenia. Jeśli liczba diastazowa (liczba aktywnych enzymów) jest niższa niż 8 to znaczy, że miód był rozgrzewany i enzymy zostały zniszczone pod wpływem temperatury. Liczba diastazowa powyżej 8 oznacza, że miód zawiera enzymy i jest prawdziwy. Poziom enzymów występujących w miodzie różni sie od gatunku miodu od 10 do nawet 50. Oczywiście im więcej enzymów tym lepiej ale miody z niższą zawartością enzymatyczną też są wspaniałe i bardzo wartościowe dla organizmu ludzkiego.

Nasze miody mają aktywne enzymy na poziomie:
Rzepakowy: 22.4
Wierzbowy: 15.6
Nawłociowy: 26.8